Zafer her zaman inananların, azimle, kararlılıkla yola çıkanların olmuştur.
Yiğit düştüğü yerden kalkmış, aydınlık, karanlığa galebe çalmış, doğruluk, dürüstlük ve adalet tortularını kırıp atmaya başlamıştır.
Niyetleri kötü olanların ne zamana kadar başarılı olduğunu gördünüz mü?
Küçük hesaplar peşinden koşanların ne kadar küçüldüklerini gördünüz mü?
Dünya malına tapanların, ölüm gelmeyecek gibi yaşayanların sonlarını gördünüz mü?
İnandığımız mukaddesat demiyor mu; ''Zalimlere en ufak bir meyil göstermeyiniz, size de cehennem azabı, ateşi dokunur.''(Hud Suresi 11/113)
O halde nedir bu güçlüden yana olma ve yalakalık yapma yarışı.
Allah (c.c) insanı omurgalı yaratmamış mıydı? Bu omurgasızlık ve yamulmak nedendir?
Hak güçlüden yana değil, güçlü Hak’tan yana olmak zorunda değil midir?
Vefa ve merhamet, vicdan ve adalet her insanda olmak zorunda değil midir?
İnandığımız mukaddes kitabımızın ilk emri ''oku'' değil midir?
Yaratan rabbinin adıyla oku! (Alak Suresi/1.Ayet) Allah (c.c.) emri değil midir?
Bu okumadan bilmek, bilmeden okumak en büyük cehalet değil midir?
Bunları anlamadan yola çıkan yolcu yolda kalmaz mı?
Öyleyse inanmadan, neye inandığımızın farkına varmadan nasıl yaşanır?
Zafer inananların ve her zaman inananların olmuştur.
Fakat neye, nasıl inandığımıza ve inandığımız gibi mi yaşadığımıza yoksa yaşadığımız gibi mi inandığımıza bağlıdır.
Esaretle değil, cesaretle, ihanet değil, sadakatle, zulüm değil vicdan ve merhametle zafer inananların olacak inşallah.
Selam ve dua ile.
